Just another WordPress.com site
Annemarijn Bax is een kunstfotograaf en ze heeft voor het blad Zorg en Welzijn mooie fotoos gemaakt van pap en mij. Ik mag hem alleen prive gebruikten vanwege soort van fotograafrechten, dat heeft pap uitgelegd. Mijn blog is prive en dat mag volgens mij wel. Dus hierbij. Ze had er drie gemaakt. Deze komt niet in het blad maar wel een andere dus waar ik gezellig in de camera kijk. Maar kijk eens hoe lief dit.
Almere, november 2021.
Lieve Amalia, (en lieve koning van Nederland),
Ik hoorde van mijn pap dat er een boek over jou uitkomt van Claudia de Breij. Ik ben daar nieuwsgierig naar omdat ik ook een biografie met mijn vader heb geschreven, dat boek is op de verjaardag van mijn moeder uitgekomen, op 24 juni. Eigenlijk is het dan een autobiografie, zegt mijn pap. Ik vind het liedje van Claudia zo mooi. Dat van, mag ik bij je zijn. Dat zing ik graag op de dagbesteding.
Ik wil ons boek graag aan jou geven via mijn vader en hij gaat dat bij de Triodos bank doen waar jouw pap ook is. Ik heb er mijn handtekening in gezet. Ik ben zo nieuwgierig naar jouw verhaal.
Mijn leven is anders dan het leven van een prinses, alhoewel mijn moeder me ook prinses noemt, dat mag toch wel? Mijn leven is anders maar even druk hoor, vooral met afspraken met artsen, en therapie, maar ook met fotografen, want mijn boek is een hit, zegt pap omdat het ook vol met humor zit. Echt wel. Maandag kwam ik op de foto voor een blad en een krant. Dat voelt een beetje dan als een bekende Nederlander. Net als jij. Eigenlijk wilde ik helemaal niet. Ik vind dat soms stom.
Ik zit in een elektrische rolstoel en heb eigenlijk heel veel dingen waardoor ik niet kan meedoen in de wereld, maar de beperkte wereld zorgt er ook voor dat ik niet altijd mee kan doen, maar daar gaat het boek niet helemaal over, en een beetje wel, het gaat over mijn ouders en broer, en mijn school, en mijn rolstoelhockeyclub en de kanker van mijn moeder, maar ze is genezen dit jaar.
Mijn moeder is ridder in de Orde van Oranje-Nassau. En dat is erg goed denk ik. Ze doet ook zoveel voor mensen die het moeilijk hebben, vooral jongeren als jij en ik. Want ik denk best dat je het moeilijk hebt, omdat je zo bekend bent. Mijn vader schrijft vaak over inclusie, dat betekent werken aan een wereld waar je allemaal mag meedoen, wat je ook hebt aan beperkingen. Daarom hebben we het boek geschreven, zodat meer mensen ons leven met een hoop zorg snappen, ook dat van jou hoor.
Groetjes van mij,
Mayim Kolder
Mayim's World 