Ik ben op de Opkikkerdagen geridderd. Dat was op de ambassadeursdag. Alle kinderen kregen een lintje. Dat is erg leuk. Ik werd ook geïnterviewd voor het blad KIK. Dat komt in de zomer uit. De eerste alinea heeft mijn papa hieronder gezet. Het hele verhaal komt in het blad. Dag.
Op een geluksschaal van 1 tot 10 scoort Mayim een 9, haar vader een 10, haar moeder een 8+ en haar oudere broer een 12. De hoge scores zeggen veel over Mayims familie. Hun instelling is er een van doorgaan en overal van genieten. ‘Mayim is niet zielig en wij zijn niet zielig.’
‘Ik ben spastisch. Zo ben ik geboren,’ begint Mayim haar verhaal. ‘En daarom kan ik niet zo goed praten.’ Ouders Marcel en Michelle beamen het, maar vertalen het alleen als Mayim iets binnensmonds zegt. Want Mayim kan heel goed verwoorden wat er met haar aan de hand is en hoe ze zich voelt. ‘Ik ben niet gehandicapt, ik heb een handicap. Ik kan heel veel zelf.’ De elektrische rolstoel speelt daarbij een belangrijke rol en is een zege voor Mayim. ‘Het is cool. Ik kan overal naar toe rijden en dat maakt me vrij.’ Haar ouders lachen. ‘Ze was een jaar of drie toen ze haar eerste rolstoel kreeg. Ze was er zo blij mee. De snoepla in de keuken was de eerste plek waar ze naar toe rolde. Kon ze eindelijk zelf snoep pakken,’ vertelt Marcel. ‘Het maakt haar een stuk onafhankelijker, maar af en toe ren je je benen uit je lijf,’ zegt Michelle, haar moeder. ‘Zijn we gezellig samen aan het winkelen, racet ze er ineens vandoor omdat ze in de verte iets leuks heeft gezien. En ik er maar achteraan rennen.’ Mayim schiet in een lachbui en kijkt haar moeder ondeugend aan.
Mayim's World 
Dit is op Kanteldenker herblogden reageerde:
Deze zomer in het blad Kik, van de stichting de Opkikker. Het verhaal van Mayim.
Hoi Mayim,
Super leuk dat je geridderd bent. Wat een leuk verhaal. Wat heb jij een toffe familie zeg.
Liefs, Brigitt