Vandaag deed ik net of ik goud won

Vandaag ging ik met pap en mam naar het Olympisch Stadion. Niet in Sotsji hoor, maar in Amsterdam. Daar was een groot schaatsfeest voor kinderen zoals ik. Het KPN en de vereniging voor gehandicapte kinderen hebben dat gedaan. Ik ben door Hans Wessels die daarvoor werkt speciaal uitgenodigd. Pappie rende achter mijn rolstoel aan over het ijs. Ben maar twee keer gebotst. Er waren ook zitijshockyers, die waren best wel gaaf. Over twee weken ga ik naar de Paralympics kijken. Dat is leuk.

Advertentie

Mijn broer is weg, en dat is niet leuk

Mijn broer Machiel is naar Ghana. Hij gaat daar twee maanden in een soort kindertuin werken, een kindergarten staat op de site, eentje voor kleine weeskinderen. In Cape Coast waar ook een Nederlands slavenfort staat. Ik heb dat filmpje op YouTube gezien.

En ik heb hem zaterdag uitgezwaaid. Ik snap dat hij dat belangrijk vindt om naar Ghana te gaan. Hij is vorige week 18 jaar geworden en papa en mama kunnen hem niet tegenhouden voor mij. Ik ben elke avond verdrietig. Maar daarna ook niet, want hij komt over 54 dagen weer thuis.